Jupp it's my story :$

Nou ik heb dus al een deel van mijn verhaal en k wou weten wat jullie er van vinden.
En ja het is van Justin Bieber maar dat maakt niet uit hoop ik?

Ik kom het vliegtuig uit en kijk om me heen. Ik kreun, het is groot te groot. Ik kijk naar de borden maar nergens staat het bordje met uitgang. Ik mompel wat, ze zouden er eigenlijk wat aan moeten doen. Ik sta stil en ga op een koffer zitten. Ik weet niets, alleen dat ik word opgehaald door een jongen. Ik zucht. Een jongen is een breed begrip. Ik graai wat in mijn tas en haal een blauw t-shirt met een diepe ronde hals tevoorschijn. Ik moest dit shirt aandoen. Dan zouden ze me herkennen. Ik ben benieuwd. Na een half uur zitten en wachten en nijdig mensen uitschelden zie ik dat een jongen in mijn richting loopt. Hij heeft een zonnebril op en een pet op. Ik kijk opgelucht, eindelijk ik word opgehaald. “Ben jij Rosalie?” Vraagt hij vrolijk en hij steekt zijn hand uit. “Justin aangenaam, ik kom je ophalen.” Hij haalt even verontschuldigend zijn schouders op. “Sorry dat het wat lang duurt. Het verkeer werkte niet mee.” Ik knik wat en trek mijn koffers mee. Ik heb geen flauw benul waar me heen moeten maar ik volg Justin maar. Ik wil vragen wat zijn achternaam is als hij een van de koffers van me overneemt en me meeneemt naar de uitgaan. Hij opent de deur van een zwarte Range Rover. “Gaat u zitten.” Zelf neemt hij plaats aan de andere kant en doet de deur dicht. Hij zet zijn zonnebril en pet af en glimlacht. Ik kijk hem met grote ogen aan. “Justin.. Justin Bieber?” Mompel ik verbaasd. Maar mijn verbaasdheid slaat snel om in woede en verachting en ik zeg niets meer.

Ik zit zwijgend naast Justin en ik zet mijn zonnebril op en doe mijn ipod in. Ik zet de muziek hard genoeg zodat ik Justin niet hoef te horen. Ik kijk uit het raam en hoop dat we er bijna zijn, ik wil geen minuut langer bij hem zitten. Geen minuut! Ik staar uit het raam en kreun. Küt ipod leeg. Ik doe mijn ipod weer in de tas en kijk naar de klok. De tijd schiet niet op, het lijkt wel uren te duren voor we bij Justin’s huis zijn en ik open gelijk de deur en loop naar de achterbak waar mijn koffers in liggen. Ik open hem en trek ze er hardhandig uit. Ik hoor Justin nog zeggen, kijk uit voor die auto Rosalie! Ik zeg niets en steek de weg over. Ik bel aan en een vrouw doet de deur open. Ze heeft een klein jongetje op haar arm en glimlacht vriendelijk. “Jij moet Rosalie zijn?” Ik knik stug. Ze wijst met haar vrije arm naar boven. “De eerste deur links, die kamer is voor jou.” Ik zeg niets en trek mijn koffers de trap op. Ik open de deur en als ik naar binnen kijk zie ik een grote, lichte ruimte. Ik glimlach tevreden. Qua kamer heb ik niets te missen. Ik zet mijn koffers neer en ga op het bed zitten en begin in mijn gedachten gelijk de kamer in te delen.

Justin.
Ik zucht. Rosalie is blijkbaar iemand die gelijk een oordeel over iemand velt als ze diegene nog niet eens heeft ontmoet. Ik stap uit en zeg nijdig dat ze uit moet kijken voor de auto. Ze zegt niets en loop de straat over en belt aan. Ik loop snel achter haar aan en kijk mijn moeder verontschuldigend aan. Dan merk ik pas dat ze mij geen aandacht schenkt en ik loop achter Rosalie aan het huis in. Mijn moeder pakt me bij de pols. Ik kreun. Waarom heb ik mijn moeder geleerd iemand bij de pols te pakken met één hand? Het was voor mijn zusje Sanne van 6 jaar. Niet voor Justin van 16 jaar! Ik draai me om. “Wat?” Ik kijk haar fel aan. Ik zie mijn moeder een wenkbrauw optrekken, wat ze verdömd goed kan. Ik zeg niets en mijn moeder ook niet. Ik schud mijn hoofd. “Ik heb niets gedaan, echt niet.” Na die woorden trek ik me los uit mijn moeders greep en loop ik naar mijn kamer. Ik laat me op mijn bed vallen. Ik ken Rosalie dan niet maar ik vind het toch goed küt dat ze zo doet. Ze kent me niet eens, nou ja misschien kent ze de pop idool Justin Bieber maar zo ben ik in het echt niet. Ik zucht nog eens en staar naar de muur.

Ik pak een velletje papier en begin de indeling te schetsen maar gooi het gelijk weer in de prullenbak. Indeling op papier zetten is niets voor mij, het is te vast. Ik sta op en duw mijn bed onder het raam en de kast en bureau verplaats ik ook.
Na een uurtje of 2 is mijn kamer klaar, alles opgeruimd en heb ik mijn foto’s op gehangen en mijn laptop aangesloten. Ik start msn op en zie dat Dominique online is. Ik klik gelijk haar naam aan en we praten over van alles. Tot Dominique het onderwerp ‘waar zit je en bij wie’ aansnijd. Ik voel mijn maag samentrekken en denk even na voor ik antwoord geef: Justin Bieber, is het enige wat ik zeg. Ze snapt het vast wel. Dominique en ik hebben samen een afkeer voor hem. Zijn walgende, patserige en arrogante uitstraling. Ik ril, nee ik moet niets van hem hebben. Ze reageert precies zoals ik had verwacht: vol verbazing. Na een halfuurtje sluit ik af omdat Pattie me roept voor het eten. Ik sta op, klap mijn laptop dicht en ga naar beneden waar ik aan tafel ga zitten en de rest van het gezelschap bekijk. Ik grinnek, het eten mag ik wel. We eten pizza. Ik glimlach naar het kleine meisje dat met haar handen uitstrekt naar de pizza kijkt en breed lacht. Ik pak zelf een stuk pizza en eet. Mijn blik glijd over een lege plek aan tafel. “Pattie? Wie zit daar?” Ik kijk haar nieuwschierig aan. Pattie glimlacht. “Justin.” Ik kijk nog eens de tafel rond. Inderdaad, Justin ontbreekt. “Moet hij niet eten?” Pattie schud haar hoofd. “Ik denk het niet, hij is nogal teleurgesteld en ik denk dat je zelf wel weet waarom.” Ze knikt naar het meisje en ze legt een stukje pizza op haar bord en ze doet precies hetzelfde bij het jongetje. “Dit zijn trouwens Sanne en Jayden.” Ik glimlach waterig en heb een schuldgevoel dat het ergens toch mijn schuld is dat Justin niet komt eten. Ik sta op en verontschuldig me even en loop langzaam naar Justin’s kamer. “Justin kom je eten?” Vraag ik zacht. Ik hoor Justin wat mompelen en ik open de deur. “Er is pizza.” Ik glimlach kort naar hem. Justin draait zich om en kijkt me fel aan. “Laat me met rust, je moet me niet dus waarom kom je hier?” Ik kijk hem aan en zeg niets terwijl ik me omdraai en weer naar beneden loop.

Na het eten wil ik douchen en nadenken. Ik bedank Pattie voor het eten en loop naar boven. Ik kies een zwarte skinny en een wit t-shirt met een lage rond hals uit en een ketting. Ik loop naar de douche en hoor Pattie vanaf beneden tegen Justin zeggen dat ze weg is met Jayden en Sanne. Ik zucht, dat kan er nog wel een keer bij… Een hele avond alleen met Justin.
Ik stap onder de douche en doe de deur op slot. Na een drie kwartier onder de douche te hebben gestaan, stap ik eruit en kleed me aan. Ik föhn me haar en doe het in een losse knot. Ik knik goedkeurend. “Mwah kan slechter.’ Mompel ik en ik loop de badkamer uit. Ik hoor vanuit Justin’s kamer muziek en ik blijf staan, en luister. Ik hoor hem zacht zingen en ik loop snel naar mijn kamer en ga in mijn bed liggen, met mijn kleren aan. Ik kan er niet tegen als mensen verdriet hebben, en al helemaal niet als het mijn schuld is.
Maar is zo… Arrogant. Laat ik het zo zeggen. Ik stap mijn bed weer uit en ga naar beneden en zet de tv aan. Ik hoor voetstappen op de trap en Justin’s hoofd verschijnt om de hoek van de deur. Ik draai mijn hoofd om en glimlach zwak naar hem. Hij reageert nergens op en pakt een fles cola en gaat op een stoel zitten en kijkt naar de tv.

Tijdsprong naar ’s nachts laat.

Ik word wakker en kijk slaapdronken om me heen. Waar ben ik? Ik open de deur en loop naar de keuken en open de koelkast. ‘Cola, cola.’ Mompel ik. Ik zie een fles staan en schenk een glas in terwijl ik op de bank ga zitten. Ik voel iets bij mijn benen en kijk opzij. Justin. Ik glimlach als ik hem zie slapen en zeg niets. Ik zet de tv zacht aan en kijk naar een film die speelt. Niet veel later word Justin wakker en kijkt om zich heen. ‘Wat doe jij hier?’ Ik trek een wenkbrauw op. ‘Dat kan ik ook aan jou vragen.’ Justin mompelt wat. ‘Slapen, tot jij hier kwam zitten. ’Ik grinnek. ‘Ik deed het met plezier.’ Justin zegt niets en kijkt tv, net als vanavond.
Ik ril even, ik had beter een lang shirt aan kunnen doen beneden is het nog aardig fris. Justin ziet het en gebaart twijfelachtig naar de deken. ‘Je mag er wel onder.’ Ik glimlach en kruip onder de deken. Even voelt het vertrouwd aan, alsof er niets is gebeurd vanmorgenen vanmiddag en ik glimlach kort. Zonder dat ik het doorheb vallen mijn ogen dicht en val ik in slaap met Justin’s arm om me heen.

Ik word wakker door gekriebel in mijn gezicht. Ik open één oog en kijk recht in het gezicht van Justin die nog slaapt. Ik blijf lekker liggen. Ik heb het warm dus waarom zou ik weggaan? Ik veeg een plukje haar uit zijn gezicht en glimlach.
Zo is hij nog best wel schattig, besef ik. Ik schrik ergens wel van die gedachte. Ik mag hem niet en dat zal zo blijven ook!
Ik stap zachtjes onder de deken vandaan en ga naar boven en kruip nog even in mijn eigen bed. Vandaag de eerste schooldag, mompel ik voordat ik weer in slaap val. Ik word wakker voor de tweede keer deze dag en sla mijn wekker uit terwijl ik uit bed stap. Ik trek mijn kleren aan wat ik gister aan had na het douchen en ga naar beneden. Ik schuif aan bij tafel en grinnek om Justin.
‘Lekker geslapen?’ Hij grijnst breed. ‘Ik heb nog nooit zo lekker geslapen.’ Ik schud mijn hoofd en doe mijn haar weer in een losse knot. ‘Ik ga er geen gewoonte van maken, dus je moet maar genieten van deze ene keer.’ Lach ik terwijl ik een broodje smeer en opeet. Justin lach. ‘Ik zal er aan denken Roos.’ Ik glimlach bij de afkorting van mijn naam en kijk iets later op als er tegen het raam word aangeklopt. Justin staat op en opent de deur. ‘Roos? Dit zijn Ryan en Christian.’ Ik knik, ik ken ze wel. Ik sta op en pak mijn vestje. ‘Gaan we?” De rest knikt en we stappen in de bus die voor het huis staat te wachten. In de bus kies ik een plaats alleen uit en staar uit het raam. Ik hoor mensen mompelen en fluisteren maar reageer er niet op. Als de bus bij school arriveert pak ik Justin bij zijn pols. ‘Je moet me helpen!’ Ik kijk hopeloos om me heen. ‘Ik heb geen idee waar ik heen moet.’Justin glimlacht.‘Je zit deze dag 4x bij mij in de les en daarna ben je vrij. Volg mij maar?’ Ik knik opgelucht en volg Justin naar de klas.

Ik plof neer in een stoel achterin de klas en kijk om me heen. Biologie. Ik haal mijn schouders op, het is niet een vak waar ik slecht in ben maar het is niet mijn favoriet. Ik haal mijn Boeken uit de tas en leg ze voor me op tafel. Mevrouw McDavi begint met de uitleg. Ik zucht en teken poppetjes in mijn schrift, dit hebben we op mijn vorige les al behandeld. Ik zit ruim een hoofdstuk verder. Er word ferm op mijn tafel getikt met een stok en ik schrik op uit mijn gedachten. ‘En wie ben jij?’ Snauwt ze. Ik kijk verschrikt op en kijk recht in het oude, verrimpelde gezicht van de lerares. ‘Rosalie.’ Mompel ik. ‘ Rosalie Smith.’ Ik glimlach even lief. Ze knikt stug en loopt terug naar het bord en draait zich nog een keer om. ‘Opletten voortaan.’ Ik knik gedwee en schrijf wat dingen over. Ik ril, gelukkig is het niet onze mentor of hoe je dat hier dan ook noemt in Atlanta. Ik kijk opgelucht als de bel gaat en stop alles vlug in mijn tas. Nog één les en dan is het pauze. Ik volg de rest van de kinderen naar het volgende lokaal en voor ik het weet is dit lesuur al weer om. Ik volg Justin op de voet naar de aula en hoop maar dat ze me niet wegsturen. Ik krijg een nijdige blik van Caitlin toegeworpen en Marie kijkt een beetje hulpeloos. Ik steek aarzelend mijn hand op als groet. Ze reageren niet of bijna nauwelijks en ik ga maar zitten. Ik staar voor me uit en voel een hand op mijn schouder en ik kijk omhoog. Justin staat achter me. ‘Mensen dit is Rosalie, jullie mogen wel wat aardiger zijn voor mijn “zusje.” Hij grijnst. ‘Ga je straks mee? We spijbelen de laatste twee uren.’ Ik denk er eigenlijk nauwelijks bij na en zeg ook niets en knik alleen kort. De bel gaat ten teken dat de pauze is afgelopen en we lopen met zijn allen naar buiten en stappen in de bus op weg naar huis. Ik stap uit en wacht tot Justin de deur heeft open gedaan en ik loop snel naar binnen en kijk niet op of om. Justin loopt de woonkamer in en Ryan en Chaz volgen. Ik kijk ze na en loop naar de keuken, misschien is er nog cola. Ik open de koelkast en schenk een glas drinken in en loop naar de woonkamer waar ik in een stoel ga zitten. Justin, Chaz en Ryan lachen en grijnzen naar me. Ik trek een wenkbrauw op. ‘Is er iets?’ Ze schudden lachend hun hoofd en ik voel me een beetje ongemakkelijk. Ik draai mijn hoofd om en kijk naar buiten. Ze stoppen met lachen en vragen me of ik mee ga naar het skatepark. Ik denk even na. ‘Is goed, kunnen jullie skaten dan?’ Ze lachen en knikken. ‘Wij wel, de vraag is of jij het kan.’ Ik grijns breed. ‘Wedden dat ik beter dan jou kan skaten?’ Ryan steekt zijn hand uit. ‘Deal.’ Ik knik goedkeurend en pak zijn hand vast. ‘Deal.’ Ik loop de kamer uit en trek mijn All Stars aan en mijn pak mijn paarse Adidas vest en bedenk of je een skinny aankan met skaten maar haal mijn schouders op. Ik loop achter Ryan, Chaz en Justin het huis uit richting de skatebaan. Ik grinnek bij mezelf. Dit ga ik dik winnen! Bij de skatebaan aangekomen grijns ik naar Ryan. ‘Beginnen dan maar?’ Hij knikt en loopt naar de halfpipe. Hij viel op het laatst net niet en bewaarde zijn evenwicht. Hij grijnsde breed. ‘Doe dat maar eens na.’ Ik zei niets en stapte de halfpipe op. Ik deed wat tricks en belande perfect op het eind op de grond. Ik grijns breed naar Ryan. ‘Skaten kan ik wel gozer.’ Ryan staat versteld en kijkt naar Justin en dan naar mij. ‘Ongelooflijk.’ Mompelt hij. Ik lach en sla een arm om zijn schouder. ‘Don’t worry je kunt me ooit nog wel eens verslaan.’ Hij grinnikt. ‘Zullen we gaan ik kan deze vernedering niet aan.’ De rest lacht en stemt in. Ik loop erachter aan en volg de weg naar huis. Als we thuis zijn loop ik naar boven en stuur een smsje naar Mira, mijn vriendin en ik schuif hem dicht en ga op mijn bed liggen en staar tevreden naar het plafond. Justin valt nog best wel mee, denk ik bij mezelf.

Ik word wakker en wrijf in mijn ogen en kijk op de klok. Ik heb dik twee uur geslapen! Ik zucht, ik zal nu wel last krijgen van de jetlag. Ik stap uit bed en loop naar beneden en groet Justin en Pattie die aan het kaarten zijn. Ik ga er naast zitten en kijk droog naar het spel. ‘Doen ze dat hier ook?’ Pattie lacht. ‘Blijkbaar.’ Ze gaan verder en Pattie wint. Ik lach als Justin nijdig zijn verlies en frustratie op de tafelpoot reageert en uiteindelijk een beetje staat te piepen omdat de poot toch iets harder was dan verwacht. Justin kijkt me aan. ‘Lach je me uit?’ Ik schud lachend mijn hoofd. ‘Ik zou niet durven.’ Hij knikt tevreden.

Ik ga nu even vanuit Justin schrijven.

Na het potje kaarten dat ik heb verloren en een moment lol heb gehad met Rosalie denk ik even na. ‘Heb je misschien zin om eh… Vanavond met me naar de film te gaan?’ Ik bloos en kijk naar Rosalie die diep nadenkt en een boos gezicht trekt. Oeps, verkeerde keuze. Denk ik bij mezelf en ik hoop dat ze me niet in mijn gezicht slaat. Ik kijk naar mijn moeder en ze wacht ook een antwoord af van Rosalie. Mijn moeder staat op en ruimt de troep die op tafel staat op en zet alles neer in de keuken. Rosalie knikt uiteindelijk kort. ‘Is goed, ik ga mee.’ Mompelt ze nors en ze loopt de kamer uit, de trap op en ik hoor haar deur dichtslaan. Ik mompel wat tegen mijn moeder en ga op de bank voor de tv zitten. Ondanks alles kan ik niet wachten tot vanavond. Ik kijk op de klok en zie dat het al bijna etenstijd is.

Die avond pak ik mijn jas en kijk ik op als ik voetstappen op de trap hoor. Rosalie. Ik glimlach. ‘Je ziet er mooi uit.’ Mompel ik zacht. Rosalie trekt een wenkbrauw op en trekt een lichtblauw vestje over haar witte topje heen en pakt haar tas. ‘Gaan we?’ Vraagt ze kortaf. Ik vraag me af waarom ze in godsnaam ja heeft gezegd als ze niet eens naar de film wil. Ik knik. ‘Ja we gaan.’ Ik hou de deur voor haar open en denk na. Ik snap haar niet, ze ene keer doet ze aardig maar ze draait zomaar in een andere bui en ze kan me de hersens wel inslaan. Ik zucht en schud mijn hoofd en stap in de auto en wacht op Rosalie. Als ze zit en we wegrijden kijkt ze strak voor zich uit en komt er geen glimlach vanaf. Ik kijk even opzij en zeg niets meer tot we bij de bioscoop zijn. ‘Welke film wil je zien?’ Vraag ik terwijl ik de films bekijk die deze avond draaien. Ik zie haar nadenken en haar nijdige gezicht verzachten en ze glimlacht. ‘De romantische.’ Nu is het mijn beurt om een wenkbrauw op te trekken. ‘Ik heb een vraag, je kan me niet uitstaan maar wil wel naar een romantische film.’ Ze haalt haar schouders op. ‘Maakt het uit dan?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Laten we dan maar kaartjes gaan halen.’ Grinnek ik en ik loop naar het loket. Ze blijft staan. ‘Ik wacht hier wel.’ Ik haal mijn schouders op en koop de kaartjes. Ik loop terug. ‘Popcorn?’ Ik grijns en knik naar de bar. Ik koop een grote bak popcorn en twee cola’s. We lopen naar de zaal en zitten net op tijd. Het licht gaat uit en de film begint. Halverwege de film pakken Rosalie en ik tegelijk popcorn en mijn hand raakt de hare aan en ik zie haar wangen in het enige licht zachtrood worden. Ik kan het niet aan en druk zacht mijn lippen op de hare. Even verstijfd ze tot ze me wegduwt. Ze springt op en kijkt me woedend aan. ‘Justin Bieber! Mag ik weten waar dit op slaat?’ Ze gaat door het lint en slaat me recht in mijn gezicht. Ik kijk haar pijnlijk aan. Ze sist woedend. ‘Veel plezier tijdens de film.’ Ze draait zich om en rent weg. Ik kijk haar na en zie iedereen naar me kijken en voor ik het weet staat iedereen om me heen en kan ik niet eens achter haar aanlopen. Ik zucht en zet handtekeningen en maak foto’s samen met mensen. Op de film word niet meer gelet. Als alle drukte weg is kijk ik op mijn mobiel, half 11. Ik zucht, ik vind haar nooit meer terug want ze is toch niet naar huis gegaan. Ik loop snel weg en stap in de auto en rijd naar huis. De hele rit kijk ik naar de klok. Zoals normaal de tijd langzaam gaat, gaat hij nu extra snel. Als ik thuiskom open ik de deur en ik hoor gestommel van boven. Mijn schoenen trap ik uit en ik loop snel naar boven. Ik open de deur van Rosalie's kamer en ik zie haar op haar bed zitten en naar buiten kijken. Ik kuch even en kijk naar Rosalie. Als ze neit opkijkt ga ik achter haar staan en zeg niets. Ze draait zich met een ruk om. 'Wat moet je Bieber?' Sist ze. Ik bijt op mijn lip. 'Mijn exuses maken.' Mompel ik zacht. Rosalie zegt even niets en kijkt me daarna aan. 'Ik hoef je excuses niet Bieber.' Mijn hart doet elke keer weer pijn als ze Bieber zegt, op die venijnige toon. 'Kun je me misschien Justin noemen en geen Bieber?' Vraag ik twijfelend. Ze zegt niets meer en ik merk dat het geen zin meer heeft en ik kleed me om en in mijn trek mijn joggingspak aan en stap in bed en voor ik het weeet slaap ik.

Als ik de volgende morgen wakker word en mijn mobiel trilt kijk ik wat er aan de hand is. Ik haal een hand door mijn haar. Shit, dat is waar ook ik moet voor een week naar Frankrijk voor concert! Ik spring onder de douche en kleed me om en maak snel een broodje klaar. ‘Mam! Ben je klaar we moeten gaan!’ Mijn moeder komt naar beneden met de kleintjes achter haar aan lopend. Pattie – mijn moeder- knikt. ‘Ik ben klaar lieverd.’ Ik kijk opgelucht en pak mijn koffers en trek die naar de deur als ik me opeens iets bedenk. ‘Mam, wie let er op Rosalie?’ Pattie glimlacht. ‘Ze logeert bij de buren.’ Ik kijk opgelucht. ‘Mooi.’ Ik stop mijn spullen in de achterbak en doe de kleintjes in hun stoeltje en stap zelf voorin terwijl mijn moeder ook in stapt en wegrijd. Ik kijk achterom en zie Rosalie voor het raam bij de buren zitten. Ik glimlach en zwaai even terwijl we de straat uit rijden, richting het vliegveld. Bij het vliegveld aangekomen zet ik mijn koffers op de band en mijn meoder de andere koffers. Ik kijk naar het bord, nog een kwartier. ‘Mam zullen we vast naar het vliegtuig lopen?’ Pattie knikt en we lopen naar het vliegtuig en stappen in. Net als we zitten horen we dat het vliegtuig vertrekt en ik doe mijn gordel om en stop de oortjes van mijn Ipod in mijn oren en hoop dat de week snel voorbij is.

-een week later-
En ik schrijf weer vanuit Rosalie nu.

Ik kijk afwachtend naar de deur. Ik heb deze week lang na kunnen denken en heb besloten hem een kans te geven. Een eenmalige kans. Ik hoor de sleutel in het slot omdraaien en ik ren de gang in en verwelkom Justin, Pattie, Sanne en Jayden. Pattie glimlacht en neemt Sanne en Jayden mee naar de voorkamer. Er valt een ongemakkelijke stilte en ik wiebel even met mijn voeten en Justin haalt een hand door zijn haar. ‘Roos?’ Mompelt hij. Ik kijk op en trek een vragend gezicht maar zeg niets. ‘Kun je me die zoen vergeven?’ Vraagt hij zachtjes en ik knik en glimlach kort. Hij kijkt opgelucht en ik stap aarzelend op hem af en geef hem een knuffel. ‘Exuses aanvaart Bieber.’ Mompelt ze zacht. Ik kijk tevreden, deze keer klinkt Bieber niet venijnig en afstandelijk. Ik voel zijn armen om mijn middel en ik leun zacht tegen hem aan. ‘Justin? Zullen we vanavond naar het strand gaan?’ Ik kijk hem vrolijk en afwachtend aan. Het strand is altijd al een lievelingsplek van mij geweest en er met Justin heen gaan lijkt me wel wat. Als broer en zus dan. Hij knik. ‘Is goed.’

Die avond heb ik mijn witte bikini onder een vrolijk zomerjurkje aangedaan en heb ik een zonnebril opgezet. Het zonnetje schijnt nog en het weer is warm. Ik wacht op de bank en lees het briefje dat Pattie er heeft neergelegd. Ze ging vanavond uit met een vriend van het werk en Sanne en Jayden waren bij de buren. Justin komt de kamer binnen met een zonnebril op zijn neus en een wit t-shirt en een short aan. Hij kijkt me afwachtend aan. ‘Ben je klaar?’ Ik knik en sta op terwijl ik in mijn slippers stap. Hij opent de deur van de auto voor me en ik stap in. We rijden weg naar het strand. Tijdens de hele rit vraagt Justin me één vraag: Ben je veranderd? Ik moet lang nadenken over deze vraag. ‘Veranderd is niet het goede woord. Ik heb nagedacht. En nadenken leid vaak tot een positieve oplossing.’ Glimlach ik. Justin knikt langzaam en rijd de weg af en parkeert bij het strand en we stappen uit. Mijn haar wappert gelijk in de wind en ik grijns breed en ren weg. ‘Wie er het eerste is Bieber!’ Roep ik lachend terwijl ik mijn slippers uit doe en het zachte strand in ren. Mijn haar wappert in de wind en ik grijns breed en ik val neer in het zachte zand en ik hoor iemand naast me vallen. Ik draai me om en glimlach naar Justin. ‘Vrienden?’ Mompel ik zacht. ‘Niets liever.’ Hoor ik Justin antwoorden. Ik speel wat met het zand en voel dat Justin mijn hand vastpakt. Ik zeg niets en verroer me niet, het voelt als een magisch moment dat nog magischer kan. Opeens sta ik op en is het moment verbroken. Justin trekt een raar gezicht en ik lach. ‘Gaan we nog zwemmen of niet?’ Justin grijns breed en trekt zijn shirt uit. Ik trek mijn kleren ook uit en trek Justin mee naar de zee die er aanlokkelijk uitziet, zelfs voor dit tijdstip. Justin staat opeens stil en tilt me op en rent het water in. Het water spettert en ik lach en Justin zet me neer in het water terwijl ik mijn handen om zijn nek houd en langs Justin in het water hang. Justin speelt met zijn vingers op mijn rug en ik twijfel maar druk zacht mijn lippen op de zijne en hij beantwoord mijn zoen. Ik streel zijn nek en stop. Justin glimlacht.

Na een tijdje lopen we het water uit en drogen we ons af en kleden ons aan. Justin slaat een arm om mijn middel en we lopen samen terug naar de auto. Als we thuis aankomen loop ik direct naar mijn kamer en ik ga op mijn bed liggen. Als Justin mijn kamer binnenkomt glimlach ik en hij gaat naast me liggen. ‘Roos? Haat je me?’ Ik grinnek. ‘Als ik je haatte dan zou ik je niet zoenen denk ik.’ Justin is even stil. ‘Maar je haatte me wel.’ Ik zucht. ‘Kunnen we vroeger niet laten zoals het was?’ Justin knikt opgelucht. ‘Graag.’ Ik kruip tegen Justin aan en kijk voor een laatste keer op de klok. Half 11. ‘Ik ga slapen?’ Mompel ik zacht en ik kruip tegen Justin aan en hij trekt de deken over ons heen en ik val langzaam in slaap.

De volgende morgen word ik wakker door een warme adem die ik in mijn nek voel en ik open slaperig mijn ogen. ‘Justin?’ Mompel ik zacht en verbaasd terwijl ik in mijn ogen wryf. Justin opent een oog. ‘Had je me niet een uur later kunnen wakker maken?’ Ik grinnek. ‘Nee honey maar ga maar slapen, ik ga douchen.’ Justin knikt en draait zich nog een keer om en ik glimlach. Ik kruip over Justin heen het bed uit en ik pak mijn spullen terwijl de gedachte in mijn hoofd opkomt dat ik bijna jarig ben. Ik huppel de badkamer in en gooi mijn spullen op de grond terwijl ik me omdraai en de deur dicht doe. Ik stap onder de douche en zing mijn favoriete liedjes. Als ik klaar ben bedenk ik dat ik het hele huis heb wakker gemaakt maar ik meot er meer om lachen dan dat ik me schuldig voel. Ik ben zo vaak vroeg wakker hier geweest de laatste dagen toen ze thuis waren. Ik zie dat Justin slaapt en ik sluip naar hem toe en geef hem een kusje op zijn mond. Justin opent zijn ogen. ‘Darling, deze wekker wil ik altijd hebben.’ Ik glimlach en trek de deken van hem af. ‘Opstaan we moeten zo eten.’ Justin mompelt wat en stapt uit terwijl hij zich omkleed ga ik op mijn bureaustoel zitten en bekijk ik Justin van top tot teen. Justin lacht. ‘Wat kijk je?’ Ik mompel wat en draai de stoel om. Ik kijk recht in Justin’s gezicht en voor ik wat kan zeggen heeft hij zijn lippen op de mijne. Ik kan niets anders dan zijn zoen beantwoorden. Als ik samen met Justin ben vergeet ik vroeger heel even en ben ik gewoon Rosalie. Ik pak zijn hand en stop. ‘Jus, we moeten naar beneden je moeder wou iets bespreken.’ Ik glimlach en trek hem zacht mee naar de deur en ik liep de trap af. Ik zag Pattie en ze glimlachte en klopte op de bank. ‘Roos? Ik en Justin hebben een verrassing voor je.’ Ik keek nieuwschierig naar Patty en toen naar Justin. ‘Wat dan?’ Mijn ogen twinkelen. ‘We gaan naar Hawai, voor je verjaardag. Maar aangezien we tijdens je verjaardag op tour zijn in Frankrijk gaan we vandaag al weg. Ik spring op. ‘That’s amazing! Awesom!’ Ik knuffel Patty en geef Justin een zoen. ‘Ik denk dat ik mijn koffer in moet pakken.’ Patty knikt. ‘We gaan over twee uur.’ Ik ren de trap op en sta voor mijn kast kleding uit te zoeken. Ik pak uiteindelijk alle zomerkleren en mijn zonnebril en alles wat je nodig zal hebben op een zonvakantie. Ik trek mijn koffer de trap af en zie de koffers van Patty en de kinderen en Justin al staan en zet de mijne erbij. Iets later gaat de bel en laden we onze koffers in de taxi. Ik ga achterin naast Justin zitten en de Jayden en Sanne zitten op de tweede achterbank en ik leun tegen Justin aan terwijl hij mijn haar streelt. We komen ana bij het vliegveld waar ik anderhalve week geleden stond en een hekel had aan Justin en nu… Nu sta ik smoorverliefd op hem opweg naar Hawai! Ik glunder en zet de zonnebril en pet bij Justin op en ik glimlach. ‘Ik deel je nu liever niet met fans.’ Justin grinnekt en trekt zijn koffer mee en ik loop achter hem aan. Opeens zie ik allemaal flitsen die mijn ogen verblinden en Justin pakt me bij de hand en trekt me snel mee tussen de mensen door. De flitsen verdwijnen en we komen aan bij de gate. Ik heb geen idee hoe we er zijn gekomen in die drukte maar het zal wel. ‘Papparazi.’ Mompelt Justin en we lopen het vliegtuig in. Patty zou onze koffers op de bagage band zetten. Ik ga naast Justin zitten en druk de oortjes van mijn Ipod in mijn oren en zet de muziek aan en sluit mijn ogen. Ik voel de aanraking van Justin die mijn hand pakt en val dan in slaap.

Ik voel een drukkend gevoel bij mijn buik en open slaperig mijn ogen en kijk om me heen. Ik kijk naar beneden en zie dat het de riem was die zo drukte en ik doe hem los. Ik haal opgelucht adem en kijk nog eens om me heen. Het is best druk in het vliegtuig maar niemand die op ons afrent om een handtekening of wat dan ook. Niet dat ik dat wil ofzo maar het valt me op. Ik sta op en zie dat Justin naast me ook in slaap is gevallen en ik loop snel weg en ga opzoek naar de wc. Op een één of andere manier vind ik de wc op boten of in vliegtuigen eng. Vraag me niet waarom, het is zo en zal voorlopig ook niet weg gaan. Ik ga snel naar de wc en ga weer terug. Ik zie dat Justin wakker is en ik ga zitten en denk even na. ‘Hé Justin als je hier in het vliegtuig naar de wc gaat. Waar gaat dat spul dan heen?’ Justin barst in lachen uit en ik kijk hem verontwaardigd aan. ‘Wat nou?’ Justin lacht. ‘Het is gewoon grappig.’ Ik haal mijn schouders op. Dan niet, denk ik bij mezelf en ik stop de oortjes van mijn Ipod in mijn oren en ik luister naar de muziek. Ik heb niet door dat we bijna aan het eind van de rit zijn en Justin negeert me en zegt niet dat ik mijn gordel om moet doen en ik heb mijn ogen gesloten tot ik een brandend gevoel bij mijn hoofd voel. Toen het vliegtuig landde ben ik met mijn hoofd tegen de stoel tegenover geknald. Ik voel wat warms over mijn wang lopen en strijk er met mijn vinger langs. Bloed. Ik slik en berg mijn Ipod op terwijl ik opsta en me draaierig en misselijk voel. Ik loop snel en wankelend weg achter Patty aan. Patty merkt niets en kijkt niet één keer achterom en ik trek mijn koffer mee het vliegveld uit en ik stap in de taxi. Justin gaat naast me zitten maar kijkt me niet aan. Niemand die merkt dat ik me misselijk voel maar ik zeg niets.

In het hotel cheackt Patty voor iedereen in en Justin en ik lopen naar de kamer die we samen moeten delen. Ik open de deur en laat me op het king size twee persoonsbed vallen en ik zucht terwijl ik mijn ogen sluit en hoop dat die steekende hoofdpijn snel verdwijnt. Justin komt vlak achter me aan de kamer in en gaat naast me liggen en veegt een haar uit mijn gezicht en ik schiet overeind. ‘Au!’ Ik kijk hem boos aan en voel mijn hoofd zeer doen. De pluk haar die hij uit mijn gezicht haalde zat vast in de wond en dat deed echt pijn. Justin kijkt me nauwlettend aan en bekijkt mijn gezicht en ziet de diepe wond en staat op. ‘Mam, Roos heeft een diepe wond in haar hoofd.’ Zegt hij tegen een deur aan de andere kant. Het is het laatste wat ik hoor voor ik bewusteloos neerzak. Ik heb pijn en mijn hoofd doet zo’n pijn. Misschien is dit wel het laatste wat ik voel. Ik merk niets ook niet als we naar het ziekenhuis gaan. Ik ben al de tijd van de wereld.

Ik ga even over in Justin want vanuit Rosalie valt er niet veel te vertellen.

Ze was de hele rit buiten westen en in het ziekenhuis en tijdens het onderzoek. Ik vraag me de hele tijd al af hoe die wond daar is gekomen. Ze had haar gordel toch gewoon om in het vliegtuig? Of niet? Ik zucht en wacht tot de dokter terug is met de uitslag van het onderzoek. Ik tik zenuwachtig op de rand van de stoel en sta op en kijk door het raam waar Rosalie ligt. Ze is niet zo groot maar in de witte bed lijkt ze nog kleiner. Ik ga weer terug. Als ze het niet red, wat ze wel doet. Dan voel ik me schuldig. Het is toch wel een beetje mijn schuld. Ik plof neer in de stoel naast mijn moeder en ze glimlacht zwak naar me. Ze is erg gesteld geraakt op Rosalie. De dokter komt eraan lopen en kijkt ons serieus aan. Ik vrees het ergste. De dokter wend ons naar een klein bij kamertje en gaat achter het bureau zitten. ‘Rosalie.’ Zegt hij ernstig. ‘Rosalie heeft een hersenbloeding.’ We kunnen nog niet precies zeggen wat er precies kapot is maar haar hersens zijn niet ernstig beschadigd. Ik kijk hem met grote ogen aan. ‘Hoe kan dat?’ Mompel ik. De dokter kijkt me aan. ‘Door een ernstig harde klap.’ Ik knik even. ‘Mogen we naar Rosalie?’ De dokter knikt en leid ons naar Rosalie haar kamer. ‘Wel rustig graag, ze heeft ondanks wel haar rust nodig.’ Ik loop naar haar bed en ga naast haar zitten. Ze opent even kort haar ogen en ik streel haar hand. ‘Het komt goed Roos.’ Mompel ik met tranen in mijn ogen en als ze haar ogen weer sluit loop ik stil de kamer uit.

Justin.
Ik blijf de hele dag in het ziekenhuis zitten en staarde voor me uit. Mijn gevoel en gedachtes waren uitgeschakeld. Het enigste waar ik aan kon denken was dat Rosalie in het ziekenhuis lag. Ik zuchtte en stond weer op en begon te ijsberen. Mijn moeder kwam de lift uit met twee kopjes koffie en gaf er een aan mij en zei dat ik moest gaan zitten en misschien even moest gaan slapen. Ik stribbelde even tegen maar mijn moeder stond erop en ik sloot mijn ogen en viel al snel in slaap op de harde en oncomfortabele stoel.

1. Justin Bieber.. hij moet gewoon dood :'3
2. Ik heb nog niet alles gelezen van je verhaal maar het is erg leuk !
3. Justin Bieber moet nog steeds dood xd
4. JA IK MAG DIE BIEBER NIET ..
5. waarom maak ik een lijstje met 1 2 3 4 5?
6. Laatmaar xd

Ik hou ook niet erg van justin bieber maar het is jouw verhaal, jij mag het verzinnen, dus als je door wild schrijven zou ik het nog wel leuk vinden ook .

Hihi dankje :$
Oef Justin is zo awseom!

dan zit je hier gevaarlijk.
Jennifer, Nicole en ik zijn ANTI biebers xd