De bergen

Akira trok een wenkbrauw op. 'Ik heb een goed hart, ik laat mensen niet zomaar sterven.' Zei ze en keek hem aan, misschien wel niet wetend wat haar te wachten stond. Ze keek even naar het meisje, Akira had niet veel later moeten komen. Dan was het misschien heel anders met haar af gelopen. 'Waarom heb je me niet meteen vermoord dan? Dan was je nu van me af geweest.'

Kira rolde met zijn ogen, en terwijl hij dat deed, zuchtte hij verveeld. " ja, had ik dat maar gedaan" hij wreef zijn handen over elkaar, het was zo koud dat hij zowat bevroor. Hij kreeg het eigenlijk nog kouder toen hij naar misa's ontblootte benen keek, had ze het niet koud ofzo.

Ze draaide zich half om, omdat ze nog naar het meisje stond te kijken zeg maar. 'Nou, dat is ook niet erg aardig.' Zei ze en trok haar ogen tot spleetjes. 'Ik zal het maar niet persoonlijk opvatten.'

Volgens kira bleek het meisje het niet erg te snappen. "ik ben niet goed Oké, ik kom uit de shawows, de slechte kant van de wolvenstam.. Je snapt het volgensmij gewoon niet" zei hij met een nep hopeloos gebaar en rolde weer met zijn ogen. "en ik weet wel wat ik zoek, ik kan het je alleen niet vertellen..". Zei hij kil en deed Zijn armen over elkaar.

((omg. IPhone typt echt klote T_T))

haha awh :3
~~

Akira zette haar handen in haar zij. Het leek wel alsof ze gewoon niet kon geloven dat hij slecht was. Maar ja, Akira zocht nou eenmaal altijd naar iets goeds in iemand, maar zo te zien was het bij hem wel al best erg, aangezien hij het zelf toegaf. Toen hij klaar was met praten, haalde ze haar schouders op, maar verder zweeg ze. Ze wist niet veel van de shadows, maar wel dat je beter geen ruzie met ze kon hebben. En ze had al genoeg domme dingen gezegd.