Het openwoud

Kira zei niks en begon zich om te draaien. "Goed..dan vertrek ik maar" Hij keek Rosalie nijdig aan, daarna gunde hij haar geen blik meer. Hij liep langs haar en keek nog eens naar Yushi, en wou weer weglopen.

Misa kreunde zacht en hield haar hand van haar arm, het was helemaal bebloed. "Kiyoshi, wat een eikel ben je toch ook.. ik zei dat je moest uitkijken!" Riep ze met een pijnlijk gezicht en legde haar hand weer op de wond. Kiyoshi keek Misa niet aan en zweeg.

Iets in Yushi zei dat ze Kira moest tegen houden om te zeggen dat ze zijn excuus accepteerde maar ze zat nog te piekeren.
Kira, had het niet met opzet gedaan maar.. door sorry te zeggen had ze haar vader niet terug..
En hij was wél de stichter van de brand.
Yushi beet op haar lip en sloot haar ogen even.
Dit.. was moeilijk.

Rosalie glimlachte breed toen ze Kira's blik zag.
O, wat genoot ze hier van.
Rosalie draaide zich om in de richting van Kira en begon hem stilletjes achterna te lopen.

"Rosalie.. ik maak je af als je me achtervolgd" Zei Kira psnijdig en draaide zich om, hij had een goed gehoor, dus hij had haar horen lopen.

Rosalie vermaakte zich prima.
''oeh, daag je me nou uit, Kira?'' vroeg ze met een vuile glimlach.

Kira liep kalm naar Rosalie toe, zijn gezicht was nu dicht bij dat van haar. "Ik ga geen uitdaging met jou aan.." Zei hij zacht, maar draaide zich niet om.

Rosalie keek met een lichte twinkel in haar ogen naar Kira.
''ow? en hoezo niet?'' vroeg ze uitdagend.

Jennifer. schreef:
Misa kreunde zacht en hield haar hand van haar arm, het was helemaal bebloed. "Kiyoshi, wat een eikel ben je toch ook.. ik zei dat je moest uitkijken!" Riep ze met een pijnlijk gezicht en legde haar hand weer op de wond. Kiyoshi keek Misa niet aan en zweeg.

Ryuu beet op zijn lip en susde Misa een beetje, 'Het komt wel goed' hij greep naar zijn medicijnbuidel, 'dat word een litteken misa' zei hij zachtjes en begon het te verbinden. Ayano zuchtte even en keek naar kiyoshi en toen naar Ryuu ze knielde ook neer bij Misa, 'Ryuu haal dat verband eraf' zei ze scherp. Ryuu keek haar niet begrijpend aan maar deed wat ze zei, Ayano haalde hij haar medicijnbundel een soort cream van berkensap en kruiden, 'Het prikt een beetje maar het stopt met bloedde en heeld de wond sneller alleen het word wel een litteken' Voorzichtig smeerde ze de wond in en keek naar Ryuu, 'Nu mag je het verbinden' Ryuu knikte even en verbond het terwijl ayano opstond en naar kiyoshi liep, ze keek hem alleen aan en zweeg en liep toen door naar Yuuki en begon haar te aaien.

"Het zou oneerlijk zijn, vind je ook niet?" Zei hij, en keek toen naar Yushi. "Hou alsjeblieft je mond tegen Tenris.." Vroeg Kira aan Rosalie en keek haar aan.

Misa riep het uit toen de creme erop werd gesmeerd, het prikte niet een beetje, maar heel erg, vond ze. ze keek met betraande ogen Ryuu aan, en daarna naar Kiyoshi. "Dit is de tweede keer Kiyo.. de tweede keer" Fluisterde, maar Kiyoshi kon het niet horen.

''Hmm..'' zei Rosalie en ze deed of ze nadacht.
Ze had beet.
Hier zou ze Kira zo goed mee kunnen chanteren.
''dat.. kan ik je niet beloven..'' zei ze en ze liep verder zonder te wachten op Kira.

Ryuu keek naar de wond, inderdaad het stopte met bloedde, hij keek misa aan en drukte haar voorzichtig tegen hem aan, 'Rustig Misa...Het is al goed...je broer deed het niet expres' hij keek naar kiyoshi, 'of wel?!'

Ayano keek Ryuu aan, 'Beschuldig hem hier niet van, het was een ongeluk...' zei ze scherp. 'Dat kan nou eenmaal gebeuren en denk nou niet dat het nooit meer gebeurd...Onze strijd is' Yuuki keek ayano aan, 'Net begonnen' zei Yuuki kalmpjes en keek daarna vrendelijk naar Tenris. Ayano knikte even en stond op.

((Het is niet tenris, het is Tenshi xD))

Tenshi knikte, het was waar, deze demonen waren alleen maar het begin van hun strijd. Misa knikte. "Het is al eens eerder gebeurd Ryuu.." Zei Misa zacht en rustte even haar hoofd op Ryuu's borst. ze zuchtte. "We moeten weer verder" Zei ze moedig en stond op, ze keek Kiyoshi aan. "Het geeft niets..' Zei ze, haar ogen waren nog betraand.

Kira reageerde niet meer op Rosalie, hij kende haar nou al eenmaal. Hij liep op yushi af en keek haar alleen maar aan, hij zei niks.

Ze stopte even met lopen en wierp een blik naar Kira.
''we'll meet again..'' zei ze duister en ze verdween in het niet.

((omg omg omg dat klinkt zooo gangstaaaah man xd))

Yushi staarde naar de grond.
Ze stond daar nog steeds.
Kón ze het excuus van Kira accepteren?

((whahaha.. lijkt wel op een soap serie fzo man.. ''zal ze het excuus accepteren? je ziet het de volgende keer bij GTST'' dam dam daaaaaaaaaaam xd))

((D: Sorry die namen lijken zoveel opelkaar D:))

Yuuki blafte even en wenkte hun, haar weer te volgen en ze liep verder, Ayano volgde haar gelijk, ze wachtte niet op de andere, ze had een taak en niets zo haar taak belemmeren of uitstellen. Ryuu knikte en omarmde misa als een soort steun die wond zo mischien nog pijn doen en branden dus hij vond haar ondersteunen het minste wat hij kon doen.

"Daarom bescherm ik mezelf normaal gesproken met ijs.." Zei ze nog en bekeek Kiyoshi, die onderhand was doorgelopen achter Ayano aan. Hij zuchtte, en keek naar achter, waardoor hij de blik van Misa hing. "Sorry.." Zei hij en draaide zich toen om.

Kira keek Yushi aan en aarzelde even. "Mag.. mag ik je aanraken?" maar zonder op antwoord te wachten, trok Kira Yushi naar zich toe en omhelsde haar, om eerlijk te zijn, had hij haar zo gemist.. Yushi was een goede vriend, en hij had verloren van vriendschap.. maar alleen Yushi, alleen Yushi zou de Kira achter het duister kennen..

Een beetje verbaast liet Yushi zich naar Kira toe trekken.
Ze voelden zijn armen om hem heen sluiten.
Even kreeg ze net zo'n gevoel als vroeger.
Na even twijfelen sloot ook Yushi haar armen om Kira heen.
En daar stonden ze dan.. in de sneeuw.. xd

Ayano keek naar achtere en zag kiyoshi die haar langszaam achterna liep ze zuchtte even en keek naar de ravenjongen, 'Komen jullie nog of blijven jullie liever hier om demonnenvoer te worden' zei ze stug. Ja ayano was niet echt een van de makkelijkste mensen om mee omte gaan. Ryuu gromde naar ayano, 'Wacht maar tot jij eens geraakt word door ijs' Ayano keek Ryuu scherp aan, ze herhaalde zijn woorden en gromde daarna ook lichtjes, 'Ik bescherm me zelf wel zodat ik niet geraakt word' Ryuu keek ayano fel aan, 'Luister eens dametje, er gebeuren veel slechtte dingen en dat jij die niet metteen meemaakt is niet mij schuld' dat had hij beter niet kunnen zeggen want ayano stopte met lopen en draaide zich om. een ijzige gloed hing om ayano heen, 'Zeg dat nog eens en ik maak een ijslollie van je' daarna draaide ze zich om en liep ze weer achter Yuuki aan, Ryuu beet op zijn lip, mischien had hij dat beter niet kunnen zeggen, maar hij vond het haar eigenschuld had ze maar niet zo ego moeten doen. Ayano liep stug door, ze wou niet meer in gezeldschap zijn van deze mensen. Ze keek naar Yuuki die haar ook aan keek heel kalmpjes waardoor ayano ook weer wat kalmer werd.

"Ayano, maak je niet druk.." Zei Kiyoshi, maar keek haar niet aan. Misa beet ook op haar lip, zou ze haar eens raken met ijs.. Dacht ze egoistisch, maar deed uiteindelijk niks. dat was misschien ook wel beter..

Kira sloot zijn ogen en dacht even aan vroeger. de tijd voordat de brand uitbrak.. waren eigenlijk de leukste jaren.. maar waarom hij naar de slechte kant is gestapt.. weet hij zelf ook niet.. Misschien door zijn vader? Die hem ertoe tot dwong?

Voorzichtig ruste Yushi met haar hoofd op Kira's schouder.
Ze sloot haar ogen even.
Het voelde een beetje vertrouwd.
Was ze dan toch niet zo alleen als dat ze zich voelde..

Ayano keek kiyoshi aan, haar blik was fel net als die van een wolf, haar ogen gloeide goudachtig ze leken even op de ogen van Yuuki, Ryuu trok zijn wenkbrouw op, hij vond het maar een raar meisje, Ayano keek ze alle 3 scherp aan, 'Jullie weten niet hoe het is om een dierbare te zien lijden, horen gillen, horen krijzen van pijn, jullie weten niet hoe het voeld als je echt pijn leid, jullie zielige gedraag doet me niets...' zei ayano kill. het was alsof ze veranderd was, het onderwerp wat Ryuu met haar had aangeknopt was te veel voor haar, 'Jullie hebben nooit je eigen vader zijn leven zien geven voor je, mijn vader was de enige die ik had, de enige... ik ben anders dan jullie ookal ben ik 1 van de magische 9, iedereen heeft iets speciaals, iedereen iets wat niet bij zijn specaliteit hoord...' ze gromde lichtjes. 'Jullie zouden moeten kunnen begrijpen dat ik hier niet ben voor de gezelligheid, ik heb een doel... een doel die jullie ook hebben maar jullie wachten terwijl de tijd dringt, op een dag zijn die wezens zo sterk dat ze je leven uit je kunnen zuigen ze vernietigen alles en die dag is op midzomernacht, die wezens zijn dan ontzettend sterk...daar is dit ongelukje niets bij...hoor me...allemaal niets, ik zou me maar zorgen maken over die weznes buiten, de man die niet genoemd mag worden is sterk en word elke dag sterker, denk je als wij gaan zitten kniezen omdat we perongeluk worden geraakt door ijs dat hij stopt, hij weet onze zwaktes hij houd ons in de gaten, planten dieren, vele hebben een duistere leider, ze vertellen alles door, zodat ze je zwaktes weten zodat er meer zullen sterven dan 3' ze hijgde na haar woorden. Yuuki beet heel zachtjes in haar been en Ayano knikte en draaide zich om en liep verder. Ryuu luisterde naar ayano, hij balde zijn vuisten, wou ze hem beledigen of wou ze hem waarschuwen, 1 ding was zeker, ayano wist meer dan hem over de magische 9 hij wist zelfs niet dat er 3 zouden sneufelen dat was hem nooit verteld terwijl hij de legende zo vaak had gehoord, loog ze tegen hem, maar toch wist hij ook dat ze ook weer gelijk had, HIJ werd steeds sterker en zou niet rusten tot HIJ de 9 had vernietigd.

Kira glimlachtte zwak. Wacht.. hij glimlachtte? maar heel zwak.. was er dan toch een goed persoon diep van binnen in hem?

Kiyoshi schudde zijn hoofd. "Niet alleen jij leeft in pijn, Ayano. ik heb moeten toekijken hoe mijn zus het huis werd uitgetrapt, ik heb moeten toekijken heo ze werd achtergelaten. me medeleven ben ik met haar meegegaan, waardoor ze mij ook niet meer moesten.. die blikken van onze ouders, vol afschuw keken ze naar ons.. ik weet het nog zo goed" Zei hij en zuchtte.

Ayano keek kiyoshi aan, 'Ik snap heus wel dat ik niet de enige ben met problemen...' 'Maar er is nooit iemand geweest die echt om me gaf, alleen mijn vader, ik ben alleen...voor goed alleen, het enige waarom ik nog geen zelfmoord heb gepleegd is omdat ik wat heb belooft een beloofte die ik niet ga breken...ik vind die stomme berg hoe dan ook en ik ga strijden tegen het kwaad tot dat ik dood neer val!' 'Het boeid me niet of jullie dat mischien niet doen maar ik heb het beloofd!' 'Het inteseerd me niet wat jullie allemaal hebben mee gemaakt! Uiteindelijk blijft iedereen alleen en dood achter! Uiteindelijk laat iedereen je in de steek en ben je alleen en moet je zelf zien te redden' 'het boeit me niet oke!' tranen sprongen in haar ogen, ze gleden langszaam van haar wang, woorden galmde door haar hoofd, Alleen, dood, in de steek gelaten, geen vertrouwen... Ayano draaide zich om en liep met stevig passen weg wat haast op rennen leek.

Yushi had zn 'glimlach' niet opgemerkt en hield Kira nog steeds vast.
Ze had niet echt zin om los te laten.
Ze hoopte de 'oude' Kira weer terug te krijgen.

"Euhm.. Yuhsi.. je mag me nu wel loslaten" Hij grinnikte en probeerde Yushi aan te kijken. Hij was alleen van plan deze Kira aan Yushi te laten zien..

Kiyoshi zuchtte, maar dacht er geen moment over om achter haar aan te rennen. Toen hij naast haar kwam, hield hij haar tegen en keek haar aan. "Ayano. je weet dat ik je vertrouw.. dat ik je mag en dat ik je al helemaal niet dood wil zien..Ik wil met je naar die berg, zelfs al weet ik dat ik er niks mee te maken hebt.. kom, droog je tranen.. astjeblieft?" Zei hij en haalde zijn vingers over Ayano's wangen, zodat de tranen weg waren.

Misa zei niks, ze zweeg.. ze keek hoe Ayano wegrende, en hoe Kiyoshi erachteraan ging..

Yushi schudde haar hoofd en glimlachte even.
''maar dat wil ik niet :'3 '' zei ze.

Kira lachtte zacht en liet Yushi los. maar Yushi had hem nog steeds vast. "Dan ga ik je zoenen hoor >;O" Zei hij uitdagend en greens.