Het openwoud

((Ze stonden niet meer op het water slimbo T_T maar laat maar.. ik verzin wel wat :'3))

Yushi dacht dat ze hem te pakken had.. "Surprise.." Zei een stem achter haar, het was Kira, nee.. het waren er twee o.o Kira had zichzelf gekloond met schaduwkrachten..

Jennifer. schreef:Kiyoshi duwde Misa geirriteerd van zich af. " Oke zus, genoeg. we moeten naar de berg" Misa keek met grote ogen Kiyo aan. " De berg.. jij.. jij weet er ook van af.." Toen zag ze Ayano. " O MIJN GOD WORD IK GEK OFZO" Ze greep naar haar hoofd, dat visioen, ze werd helemaal gek, en nu dit meisje.. ze herkende het meisje.

Ayano trok haar wenkbrouw op, had ze iets gemist, ze kende die mensen niet eens... wat moesten ze van haar, Ayano deed een stap achteruit en begon gevaarlijk te grommen, 'Waar hebben jullie het over... WAT MOETEN JULLIE VAN ME' gromde ze. ze keek omzich heen, heel snel om de mensen te tellen, Yushi en het jongetje waren verdwenen... Het boeide haar niet meer dat yushi niet meer met haar mee ging was haar eigen keuze, ze keek nog naar kioyoshi voordat ze zich omdraaide en weg sprintte naar het noorden, wat moesten ze van haar, hoe kende ze haar als zij hun niet kende, hoe wisten ze van de berg... werd dieper maar toch bleef ze rennen. Het shilde niet veel of ze was in de rivier gevallen. Wankelend stond ze boven, ze liet zich neervallen in de sneeuw, hopelijk was de sneeuw niet bevoren want als dat zo was dan gleed ze geheid uit in het water. Ze keek naar het water en de stroming, haar ogen werden groter, zag ze daar een wolf... een wolf een grijs,witte,bruine wolf met amberkleurige ogen stond bij de rivier, hij keek haar recht aan.

Misa keek Ryuu onbegrijpelijk aan. "Moeten.. moeten we niet achter haar aan gaan" Vroeg ze nadat ze van Kiyo was afgeklommen en haar haar had gedaan. Kiyo vroeg het niet, hij ging er gewoon achetraan. "Wacht hier, ik kan met haar praten, denk ik.." Zei hij voordat hij begon te rennen, naar de rivier.. de rievier, daar moest hij wezen.

Yuu keek misa ongeloofwaardig aan, hij trok zijn wenkbrouw op. 'Vaag...' zei hij droogjes.

Ayano zag hoe de wolf zijn kop liet hangen en naar de boomstam keek in het water, Ayano keek waar hij heen keek, een wolvin lag over de boomstam heen, ze was dood dat was duidelijk te zien. Ayano keek naar de wolf, hij was niet een gewone wolf, nee het was een pup, ayano kreeg medelijde met het diertje. Zachtjes begon de pup te huilen. Ayano beet op haar onderlip, ze voelde iets, het begon te kraken onder haar, de sneeuw... het verschoof. Voor ayano het in de gaten had hing ze aan de rand van de rivier, ze kon het water bijna aan raken. Ze slikte, op hulp schreeuwen deed ze liever niet, het sneeuw zo dan verschuiven... Ayano probeerde met moeite zich weer op de kant te hijsen maar het lukte niet, ze hoorde voetstappen dichterbij komen, duidelijk was die gene aan het rennen. De pup aan de overkant huilde, waardoor er een soort sneeuwschuiving begon. Ayano beet op haar lip, ze hoorde het gekraak, en voor ze het zelf in de gaten had liet de aarde waarin ze zich had vast geklemd los.

Een hand greep ayano's arm vast, Kiyoshi was nog net op tijd. "Tek je op!" Zei hij, hij lag in de sneeuw, anders zou hij ook in de rivier belanden.. met alle macht probeerde hij haar omhoog te trekken..

Ryuu keek Misa vaag aan. "Moeten we niet achter haar aangaan!" Herhaalde ze dit keer langzaam maar harder en keek Ryuu aan.

Yuu knikte en pakte misa's hand en begon achter de sporen van kiyoshi en ayano te rennen, 'Ze gaan naar de rivier'

Ayano probeerde zich met moeite op te trekken, ze gromde binnensmonds, uiteindelijk lag ze op de kant. Ze keek kiyoshi aan, 'Bedankt' zei ze zachtjes. Ze keek omzich heen, de pup... hij was verdwenen. Ze keek naar de boomstam, de wolvin lag er nog, maar de pup was weg, 'Waar is hij?' 'Die pup, waar is die pup?' zei ze paniekerig. Werd ze nou gek, die pup, hij was weg... als sneeuw voor de zon.

"Welke pup.. er was geen pup Ayano..je droomt, kom, we gaan.." Kiyoshi trok Ayano omhoog en keek nog naar de rivier, nee, niks.. geen pup.. in de verte zag hij Yuu en Misa, helemaal paniekerig. "Kiyo! Alles goed?!" Riep Misa bezorgd en keek anar de rivier. ze greens, en de rivier met de snelle stroming bevroor voor een gedeelte, een soort van brug ontstond ove het water van ijs, zodat ze over konden lopen. "Kom, het is veilig, maar wees snel anders breekt het ijs" Zei Mia en greep Ryuu bij zijn hand, nog even koud, maar lachen kon Misa in iedergeval weer.

Ayano schudde haar hoofd, 'er was hier een pup, echt waar, een pup met amberkleurige ogen' die kleur was zeer zeldzaam bij wolfen meestal waren ze goudbruin of grijsgeel achtig. ze beet op haar onderlip, ze was er zeker van, 'er was hier een pup' zei ze vastbesloten. Ze keek naar de boomstam... de wolvin was verdwenen, maar dit keer waren er sporen in de sneeuw, nouja een streep iets had die wolvin mee getrokken. Ayano wees, 'Kijk dan... die wolvin is mee gesleurd' iedereen zo wel denken dat ze gek zou zijn maar dat kon haar niets schelen. Ze trokte haar handen los uit die van kiyoshi die haar had overeind geholpen en snelde over de brug heen. Ze bleef rond kijken. waar was die pup, ze wist zeker, die pup was hier... ze kon hem voelen.

Yuu knikte naar misa en ging samen met haar over de brug heen, wat was er met dat meisje, een pup, een wolvin waar had ze het over...

Yushi leek het niet te begrijpen.
''w-wat.. maar hoe?!"' stamelde ze.
''OKE.. NU IS HET GENOEG.. YOU'RE GOING DOWN !'' riep ze en ze vroor Kira helemaal in.

"ik zie geen spoor.." Zei hij en keek Ayano raar aan. Misa hield haar tegen. "Nee! Loop terug de brug gaat breken!" Zei ze paniekerig en duwde haar naar achteren, als ze met ze drieen over de brug zouden gaan zou hij breken..

de kira's die achter Yushi stonden verdwenen, het waren klonen. een mes stond aan Yushi's keel, maar deze was ook geen echte Kira.. "Geef je nou maar over, Yushi.. dan vertrek ik en laat ik jou en je vriendjes met rust" Zei hij met een grijns en drukte het mes tegen haar keel aan.

''Ik sterf nog liever dan dat ik me ooit over geef voor jou..'' siste Yushi en met haar dolk stak ze de neppe Kira neer.
''Laffaard.. laat je zien..''

Ayano werd naar achtere geduwd. ze gromde binnensmonds. Maar herstelde zich, ze hief haar hand op en bevroor een ander stuk en liep daarover heen, ze liet zich neerploffen in de sneeuw en keek omzich heen, ze keek naar kiyoshi, 'Ik ga die pup zoeken... of je me nou geloofd of niet' zei ze vastbesloten en liep langs de kant naar de plek waar de sporen te zien waren waar de wolvin was meegesleurd. Langszaam liep ze er achteraan.

Ryuu en misa waren eindelijk aan de overkant, hij trok zijn wenkbrouw op, 'ik vind het maar een raar meisje...' zei hij uiteindelijk. Hij keek naar misa en kiyoshi, 'laten we haar gaan of gaan we achter haar aan?' vroeg hij aan hun.

Kira kwam uit de bosjes stappen. "Kom dan" Zei hij uitdagend en spreidde zijn armen uit, alsof hij zich openstelde voor doelwit. een valse greins was op zijn gezicht.

Kiyoshi schudde zijn hoofd. "We laten haar gaan" Zei Kiyoshi en keek Ayano na.

Yushi maakte weer een beweging met haar armen en het ijs schoot op Kira af.

((lang leven the one liners dude :'3))

Ryuu knikte en keek naar misa, 'Laten we dan maar naar de bergen gaan...' hij keek even naar kiyoshi, 'Daar komt dat meisje toch ook heen?' vroeg hij voor de zekerheid.

Ayano begon te rennen, ze rende zo hard dat haar voeten konden dragen. Ze viel overover in de sneeuw en begon te hoesten. Ze spuugde de sneeuw uit en keek omzich heen, ze was over iets heen gevallen. ze ging zitten en keek goed, de wolvin lag daar, ze had de wolvin niet gezien doordat ze achter een hoop stenen lag. Ayano hield haar hoofd schuin, ze prikte in de zij van het dier, geen reactie, ze was dood. Ayano zuchtte, een wolkje vloog in de lucht. Ayano hoorde het gehuil recht achter haar, toen ze zich omdraaide zag ze de pup staan, hij stond op wat rotsen, daarna draaide hij zich om en liep hij weg, 'WACHT!' zei ayano en krabbelde overeind en begon te rennen naar de plek waar de wolf verdwenen was. Ze zag zijn staart nog net tussen de bomen door schieten, ayano rende er achteraan.

Kira liet zich raken door het ijs in zijn schouder en kromp ineen, maar pijn had hij niet. "ben je nu blij? dat je me heb geraakt.." Zei hij met een grijns en liet zich op de grond vallen. Het was nog niet over, hij had nog wat in petto voor haar..

Misa knikte en pakte Ryuu's hand vast, met een glimlach keek ze hem aan, haar glimlach was mooi, die zag je niet overal. Kiyoshi keek Misa een soort van jaloers aan, hij wou niet dat er dan ook maar iemand aan zijn zusje zat..

''NEE.. I'M NOT FINISHED YET..'' riep Yushi en ze stormde op Kira af met een luide kreet.
Haar dolk in haar hand geklemd.

een vreemde energie trok Yushi naar de grond. Kira stond op alsof hij net begon met vechten, en trok het ijs uit zijn schouder. "Afval.." Siste hij en gooide de pegel weg.

Voordat Yushi het wist, werd ze naar de grond getrokken, nee, gezogen zelfs.
Ze viel plat op dr buik.
Ze keek omhoog naar Kira maar kon niets doen.
Ze legde haar handen op de grond en die veranderde in ijs.
Het ijs kroop omhoog, tot Kira's knie.
Vermoeid stond Yushi op.

Ryuu glimlachtte even lief terug en liep samen met haar naar het noorden, natuurlijk achter volgd door haar broer, sinds ze hem had gevonden was ze een stuk blijer, alleen kiyoshi was wel jaloers, maar waarom, ze deden toch niet echt iets...

Ayano rende achter de pup aan, ze kwam op een open plek waar de pup stond, de zon scheen in zijn amberkleurige ogen, een soort glimlach keek de wolf haar aan, 'Wie ben je?' vroeg ayano in wolventaal, ja dat kon ze, wolventaal was haar 2de moedertaal, de wolf keek naar het noorden, ayano begreep het eerst niet, ze ging zitten op haar knieeén en keek de pup aan, 'ben jij mijn gids...' de pup knikte even. een glimlach verscheen op haar gezicht. ze keek de wolvenpup aan, ze keek de pup aan, 'wat is je naam?' vroeg ze aan de pup. 'ik heb geen naam' 'wil je een naam' 'alleen als jij dat zou willen' ayano glimlachtte, ze keek rond, de sneeuw, 'Yuuki' zei ayano uiteindelijk, yuuki betekend sneeuw dus ze vond het een mooie naam voor de pup. de pup kwam langszamer dichterbij en ayano keek recht in de ogen van de pup. 'ik droomde niet toch?' de pup schudde zijn hoofd. ayano glimlachtte en keek naar de bergen, Yuuki stond op en vervolgens liep hij weg maar hij bleef wel wachtten op ayano, alsof ze hem moest volgen, wat ze ook deed.

"zinloos Yushi-chan.." het was inderdaad zinloos om kira te bevriezen, omdat hij toch in een schaduw kon veranderen. Yushi-chan.. Zo noemde kira haar altijd..

Misa keek om zich heen, ze moest nog een gids hebben.. Die zou vanzelf komen, toch? Ze keek om zich heen, in de verte, een witte vos.. Met ijsblauwe ogen. Zou ryuu hem ook kunnen zien?

((gidsen kunnen alleen worden gezien door de gene die ze begeleiden :3))

''YUSHI-SEMPAI VOOR JOU..'' snauwde ze en ze waagde nogmaals een poging om hem in te vriezen.
Waar konden schaduwen niet tegen..
LICHT..!
maar hoe kwam ze aan licht..

(Gidsen kunnen worden gezien worden als de gene die word gebegeleid door hun dat wil, en de gids de omgeving vertrouwd, sommige gidsen kunnen natuurlijk ook geesten zijn dan zijn ze natuurlijk alleen zichtbaar bij de stamleden van de geest, maar het is net wat jij wil, andere gidsen zijn levende wezens... sommige van al deze gidsen hebben de krachten en specialiteiten.)

Ryuu keek naar misa, 'Is er iets misa?' vroeg hij aan haar, hij keek in de verte maar zag niets behalve sneeuw, hij haalde zijn schouders op en keek vragend naar kiyoshi.

Ayano volgde de wolf met kleine passen, ze schuifde de takken afentoe weg, de pup hield zijn hoofd schuin, 'waarom liep je weg?' 'Die mensen... ze hebben iets duisters over zich heen..' 'hoe bedoel je...duister' 'een gruwelijk lot' 'maar dat heb ik ook' zei ayano langszaam. 'Het is mijn taak om jouw te beschermen op je weg' 'maar... kiyoshi.. hij is mijn vriend' 'weet je dat zeker, ayano-san' ayano's ogen werden groter, 'Hoe weet je mijn naam' 'Ik ben je gids ayano' ayano knikte, 'Waarom kon je je zelf niet laten zien' yuuki schudde zijn hoofd, 'Je vrienden... zouden hun eigen gids dan niet meer zoeken' 'zoeken... hoe bedoel je' 'Als ze hun lot ontlopen omdat ze al een gids hebben zouden ze niet achter hun waren kracht komen' 'ware kracht..' yuuki knikte, 'wat bedoel je?' 'daar kom je nog wel achter ayano-chan' 'kan je het me niet vertellen' yuuki schudde zijn hoofd. Ayano zuchtte, 'zijn mijn vrienden veilig' Yuuki knikte opgelucht haalde ayano adem. 'Vertrouw je vrienden niet te veel ayano-san' 'maar waarom niet' 'dat kan ik niet zeggen...' 'je bent een pup... wat weet jij hier nou van...' 'ik weet veel meer dan jij denkt' ayano snoof, 'vast' zei ze in mensentaal, 'hoe kan je naar een wolf ruiken ayano-san maar ben je staartloos' Ayano trok haar wenkbrouw op, vervolgens haalde ze haar schouders op. Ze liepen verder. 'Je vrienden zijn in de buurt, ayano-san' 'Je gaat toch niet weg...' zei ayano zachtjes, Yuuki schudden zijn hoofd, 'ik zal niet verdwijnen zolang jij dat niet wil' 'kunnen andere je zien' Yuuki knikte, 'Ja dat kunnen ze... alleen... ik kan ook een schaduw worden... zodat ze me niet zien' Ayano knikte.

Kira had gezien dat yushi een oplossing wist.. Hij zweeg, hij veranderde in een schaduw en was weg. Maar hij kwam terug.. Hij gong versterking halen.

De witte vos zwaaide met zijn staart, hij seinde miss om te komen. "zie je dat, een witte vos.. die zijn toch zeldzaam.." ze keek naar kiyo, maar die haalde zijn schouders op. "ik zie Niks, misa"

Ayano kwam de bossen uit, ze had een heel stuk omgelopen, heel ver in de verte zag ze 3 gedaantes staan, ze keek naar yuuki, 'Blijf je zichtbaar' 'alleen als jij dat wil, ayano-san' Ayano knikte, langszaam liep ze naar de gedaantes toe maar ze bleef op 5 meter afstand staan. met een schuin hoofd keek ze naar misa die iets leek te zien.

Ryuu, 'uhmm misa... Gaat het wel helemaal goed met je? want ik zie namelijk echt geen witte vos hier' hij keek omzich heen maar zag echt niets.